Çocukluğu apartmanda geçen birisi olarak benimde böceklerle tanışma fırsatım olmadı. Üniversitede karınca hobisine başladığımda protein ihtiyacı için un kurdu aldım ve un kurtlarının bakımını yaparken eldiven olmasına rağmen çekiniyordum ama yapmak istediğim için zamanla çekingenliğimi attım çok normal birşey olmaya başladı. Buna ek olarak üniversitede gönüllü olarak deney hayvanları laboratuvarında çalışmayı istedim ve aralıksız olarak 2 yıl kadar sıçanlarla çalıştım. Temizliği, bakımı ve bazı deneylere dahil oluyordum yine orada da başlarken çekimser yaklaşıyordum kuyruğundan tutarken 40 defa düşünüyordum ? Laboratuvar çalışmalarını bırakmak üzere olduğum zaman ise sıçanları avuçlayıp sevmeye başlamıştım. Benim kadar çalışıp yaklaşmaktan çekinen arkadaşlarım ben gittikten sonra sorumluluğu üstlenince onlarda çekimserliklerini attı. Şuan düşünüyorum fırsatım varken keşke daha çok sevseymişim
Ön yargıları yıkmak için bazen zorunluluk bazense içten istemek gerekiyor. Siz canlı yem kullanmadan da koloni bakabilirsiniz fakat koloniye değer verdikçe tüm ihtiyacını karşılamak isteyeceksiniz buda omuzlarınızda sorumluluk hissettirebilir. Dünyanın birçok yerinde çerez niyetine tüketilen besinleri görmekten çekinmek kendimi düşündüğümde komik gelmeye başladı. Yaşın daha genç ve önünde fırsatların varken değerlendirmeni tavsiye ederim. Tabi bunu yaparken aileni ve yaşadığın çevreye saygı duyman gerektiğini unutma herkes bizlerin sevdiğini sevemeyebiliyor