- 8 Ocak 2021
- 166
- 88
- 75
- Ödüller
- 1
LV
1
Öncelikle bu makaleyi çevirmemi ve sizinle paylaşabilmemi sağlayan Pinter-Wollman ve Kaliforniya Üniversitesine çalışmalarından dolayı teşekkür ederim. Bence formikaryum yaparken kesinlikle göz önünde bulundurulması gereken bir araştırma makalesidir.
Sosyal böcek kolonilerinin *kolektif davranışı işçiler arasındaki etkileşimlerden ortaya çıkar. Hasatçı karınca kolonileri, yuva girişine en yakın yuva odası olan 'giriş odası'nda meydana gelen işçiler arasındaki anten etkileşimleri yoluyla yiyecek arama aktivitelerini düzenler. Giriş odasındaki bu etkileşimlerin nerede gerçekleştiği önemlidir, çünkü bu durum kimlerin birbiriyle etkileşime girdiğini ve etkileşim ağının yapısını belirler. Ağın yapısı, bir yiyecek kaynağı bilgisinin koloni içinde ne kadar hızlı yayıldığını ve toplu davranışların nasıl düzenlendiğini etkiler. Bu nedenle, yuva içindeki mekansal düzenlemeler, hasatçı karıncaların toplu davranışlarını şekillendirebilir.
Sosyal böceklerin yuvaları, tünellerle birbirine bağlanan odalardan oluşan karmaşık yapılardır. Karmaşık yuva yapılarının ortaya çıktığı basit yapı kurallarını anlamak için çok sayıda araştırma yapılmış olsa da, yuva mimarisinin kolektif davranışı nasıl etkilediği hakkında yeterince bilgiye sahip değiliz. Sosyal böceklerin inşa ettiği yapılar, odaların ve tünellerin bağlantılı olduğu ağlar kullanılarak tanımlanmıştır. Ağ teorisi,bu yuva sistemlerinin karmaşıklığını analiz etmeyi ve farklı kolonilerin yuva yapılarının karşılaştırılmasını mümkün kılar. Dahası, ağ ölçümleri çeşitli kolektif süreçlerin yuva içinde nasıl başarıyla gerçekleştirildiğine dair mekanik açıklamalar sağlayabilir. Örneğin, odalar arasındaki bağlantıların sayısı arttıkça, yani birden fazla yol iki odayı birbirine bağladıkça, yuva içindeki bilgi akışının verimliliği ve sağlamlığı da artacaktır. Benzer şekilde, yuva odaları arasındaki daha yüksek bağlantı, kaynakların (örneğin yiyeceklerin) taşıma hızını artırabilir. Burada, yuva mimarisini analiz etmek ve yuva mimarisinin kolektif davranışı nasıl etkilediğini ortaya çıkarmak için bunu doğal bir yaşam alanındaki koloni yiyecek arama ile ilişkilendirmek için ağ teorisini kullanıyor Pinter-Wollman.
(Veromessor andrei türü işçiler)
Veromessor andrei türü hasatçı karıncaların kolonileri, *monodomous’tur ancak rekabeti önlemek ve yeni kaynakları kullanmak için, kendilerinin veya diğer kolonilerin kazdığı yuva alanları arasında sıklıkla yer değiştirirler. Bu kolonilerin toplu yiyecek araması, yuvalar arasında hareket ettikçe değişir ve bu da yuva alanının toplu davranışı etkilediğini gösterir. Bu doğal yer değiştirme davranışı, bir koloninin toplu davranışının farklı yuvaların mimarisinin dayattığı mekansal kısıtlamalardan nasıl etkilendiğini incelemek için eşsiz bir fırsat sunar. Bir koloninin davranışını birden fazla yuva alanında gözlemlemek, işçi sayısı gibi koloninin bileşimiyle ilgili kafa karıştırıcı değişkenleri doğal olarak kontrol eder. Burada, yuvanın hangi mimari özelliklerinin toplu yiyecek arama davranışını etkilediğini inceliyor Pinter-Wollman. Özellikle, yiyeceğe katılım hızının şunlarla artıp artmadığını araştırıyor: giriş odası hacmi, o odayı işgal edebilecek maksimum karınca sayısı(temsili),giriş odasının bağlantı sayısı.
Şekil 1. Bir yuva alanının dökümü. ( a ) Alçı kalıbın görüntüsü. ( b ) Dökümün üç boyutlu sayısallaştırılmış nesnesi. ( c , d ) Bir yuvanın ağ gösterimleri (kırmızı kareler, yuva girişleri; turuncu kareler, odacıklar; mor yıldız, giriş odası; sarı daireler, döküm kenarları ve bağlantılar, tüneller.
Şekil 2. Yuva mimarisi kolektif davranışı etkiler. İş yapmaya giden işçi sayısının artış hızı; giriş odasındaki bağlantı sayısı ( a ); odaların ortalama bağlantı sayısı ( b ); ve bağlantıların sayısı,yani iç içe geçmişlik ( c ) ile artar. Her nokta belirli bir yuva alanındaki bir koloniyi temsil eder ve her koloni farklı bir renkle gösterilir.
Sonuç:
Katılım hızı, giriş odasının bağlantı sayısıyla (Şekil 2a) ve tüm odaların ortalama bağlantı sayısıyla (Şekil 2b) arttı. Giriş odasının bağlı olduğu oda sayısı ile katılım hızı arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulundu (GLMM: F = 4,61, p = 0,05; Şekil 2a). Benzer şekilde, tüm odaların ortalama bağlantı seviyesi ile katılım hızı arasında da anlamlı bir pozitif ilişki vardı (GLMM: F = 6,13, p = 0,03; Şekil 2b). Odacıklar arasındaki bağlantıların sayısı arttıkça, yiyeceğe katılım hızı da arttı. Odacıklar ağındaki döngülerin oranı (ağ yapısı), katılım hızıyla pozitif *korelasyon gösterdi (GLMM: F = 4.46, p = 0.05; şekil 2c ) . İlginç bir şekilde, katılım hızı ile giriş odacıklarının hacmi (GLMM: F = 0.66, p = 0.43) arasında anlamlı bir ilişki tespit edilemedi; oysa bu hacim giriş odası derecesiyle negatif korelasyon gösterdi (GLMM: F = 8.8, p = 0.01) ve katılım hızı ile giriş odalarına bağlı odaların hacmi arasında bir ilişki yoktu (GLMM: F = 0.5, p = 0.48). Bu bulgular, yuvanın odacıklarının mekansal organizasyonunun, bu odaların potansiyel olarak tutabileceği işçi sayısından çok koloninin kolektif davranışı üzerinde daha büyük bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir.
Özet:
Yapılar, bireylerin nasıl etkileşim kurduğunu ve bu etkileşimlerin kolektif davranışları nasıl şekillendirdiğini etkiler. Bu çalışmada, bir yuvanın yapısının hasatçı karınca kolonilerinin kolektif davranışını nasıl etkilediğini incelendi. Yuva mimarisini ölçerek, yuva bölümleri arasındaki bağlantıların sayısının artmasıyla, koloninin yiyeceğe katılım hızının da arttığı gözlemlendi. İlginç bir şekilde, bölmelerin hacminin bu hızı etkilemediği bulundu. Bu da yuvanın mekansal düzeninin, işçi kapasitesinden daha fazla, koloninin davranışını belirlediğini gösteriyor. Sonuç olarak, organizmalar, yaşadıkları ortamın fiziksel özelliklerini değiştirerek davranışlarını etkileyebilirler.
Pinter-Wollman, bağlantıların artırılmasının toplayıcıların işe alınmasını birkaç şekilde hızlandırabileceğini söylüyor. Yuvanın içindeki işçiler, geri dönenlerin yiyecek kokladıklarını ve taşıdıklarını koklamak için daha fazla fırsata sahip olabilir.Koloninin içersindeki karıncanın dışarı çıkmadan önce her ikisini de algılaması gerekir.
*Kolektif davranış:
Kolektif davranış,bireylerin veya grupların belirli bir duruma tepki olarak koordineli veya senkronize bir şekilde hareket etmelerini ifade eder.Kolektif davranış belirli bir süre devam edebilir. Toplulukları bir araya getiren ortak bilinç ortadan kalkınca kolektif davranış da yok olur.Bu davranış biçimi,genellikle olağan dışı,acil veya beklenmedik durumlarda ortaya çıkar.
*Monodomous
Monodomous, özellikle karıncalar ve diğer eusocial böcekler olmak üzere tek bir yuvada veya yerleşim yerinde yaşayan hayvan kolonilerini veya sosyal gruplarını tanımlamak için kullanılan ekolojik bir terimdir. Terim en yaygın olarak karıncaların incelendiği mirmekolojide, göç etmeyen veya ikincil yuvalar kurmayan kolonileri belirtmek için kullanılır.
*Korelasyon
En basit tanımıyla korelasyon, iki veya daha fazla değişkenin birbirini etkilemesi durumunu ifade eden istatistiksel bir terimdir.
Kaynakçalar:
tr.wikipedia.org
ultimatelexicon.com
www.alexanderwild.com
tr.wikipedia.org
www.sciencenews.org
Yuva mimarisi, hasatçı karıncaların kolektif davranışlarını şekillendiriyor
Sosyal davranışlar, bireyler arasındaki etkileşimlerin oluşturduğu ağlar sayesinde ortaya çıkar. Bu etkileşimlerin gerçekleşmesi için bireylerin mekansal olarak birbirine yakın olması gerekir. Ancak, sosyal ağların nasıl çalıştığını etkileyen bu mekansal ve çevresel kısıtlamalar, genellikle sosyal ve toplu davranışları inceleyen çalışmalarda göz ardı edilir.Sosyal böcek kolonilerinin *kolektif davranışı işçiler arasındaki etkileşimlerden ortaya çıkar. Hasatçı karınca kolonileri, yuva girişine en yakın yuva odası olan 'giriş odası'nda meydana gelen işçiler arasındaki anten etkileşimleri yoluyla yiyecek arama aktivitelerini düzenler. Giriş odasındaki bu etkileşimlerin nerede gerçekleştiği önemlidir, çünkü bu durum kimlerin birbiriyle etkileşime girdiğini ve etkileşim ağının yapısını belirler. Ağın yapısı, bir yiyecek kaynağı bilgisinin koloni içinde ne kadar hızlı yayıldığını ve toplu davranışların nasıl düzenlendiğini etkiler. Bu nedenle, yuva içindeki mekansal düzenlemeler, hasatçı karıncaların toplu davranışlarını şekillendirebilir.
Sosyal böceklerin yuvaları, tünellerle birbirine bağlanan odalardan oluşan karmaşık yapılardır. Karmaşık yuva yapılarının ortaya çıktığı basit yapı kurallarını anlamak için çok sayıda araştırma yapılmış olsa da, yuva mimarisinin kolektif davranışı nasıl etkilediği hakkında yeterince bilgiye sahip değiliz. Sosyal böceklerin inşa ettiği yapılar, odaların ve tünellerin bağlantılı olduğu ağlar kullanılarak tanımlanmıştır. Ağ teorisi,bu yuva sistemlerinin karmaşıklığını analiz etmeyi ve farklı kolonilerin yuva yapılarının karşılaştırılmasını mümkün kılar. Dahası, ağ ölçümleri çeşitli kolektif süreçlerin yuva içinde nasıl başarıyla gerçekleştirildiğine dair mekanik açıklamalar sağlayabilir. Örneğin, odalar arasındaki bağlantıların sayısı arttıkça, yani birden fazla yol iki odayı birbirine bağladıkça, yuva içindeki bilgi akışının verimliliği ve sağlamlığı da artacaktır. Benzer şekilde, yuva odaları arasındaki daha yüksek bağlantı, kaynakların (örneğin yiyeceklerin) taşıma hızını artırabilir. Burada, yuva mimarisini analiz etmek ve yuva mimarisinin kolektif davranışı nasıl etkilediğini ortaya çıkarmak için bunu doğal bir yaşam alanındaki koloni yiyecek arama ile ilişkilendirmek için ağ teorisini kullanıyor Pinter-Wollman.
(Veromessor andrei türü işçiler)
Veromessor andrei türü hasatçı karıncaların kolonileri, *monodomous’tur ancak rekabeti önlemek ve yeni kaynakları kullanmak için, kendilerinin veya diğer kolonilerin kazdığı yuva alanları arasında sıklıkla yer değiştirirler. Bu kolonilerin toplu yiyecek araması, yuvalar arasında hareket ettikçe değişir ve bu da yuva alanının toplu davranışı etkilediğini gösterir. Bu doğal yer değiştirme davranışı, bir koloninin toplu davranışının farklı yuvaların mimarisinin dayattığı mekansal kısıtlamalardan nasıl etkilendiğini incelemek için eşsiz bir fırsat sunar. Bir koloninin davranışını birden fazla yuva alanında gözlemlemek, işçi sayısı gibi koloninin bileşimiyle ilgili kafa karıştırıcı değişkenleri doğal olarak kontrol eder. Burada, yuvanın hangi mimari özelliklerinin toplu yiyecek arama davranışını etkilediğini inceliyor Pinter-Wollman. Özellikle, yiyeceğe katılım hızının şunlarla artıp artmadığını araştırıyor: giriş odası hacmi, o odayı işgal edebilecek maksimum karınca sayısı(temsili),giriş odasının bağlantı sayısı.
Şekil 1. Bir yuva alanının dökümü. ( a ) Alçı kalıbın görüntüsü. ( b ) Dökümün üç boyutlu sayısallaştırılmış nesnesi. ( c , d ) Bir yuvanın ağ gösterimleri (kırmızı kareler, yuva girişleri; turuncu kareler, odacıklar; mor yıldız, giriş odası; sarı daireler, döküm kenarları ve bağlantılar, tüneller.
Şekil 2. Yuva mimarisi kolektif davranışı etkiler. İş yapmaya giden işçi sayısının artış hızı; giriş odasındaki bağlantı sayısı ( a ); odaların ortalama bağlantı sayısı ( b ); ve bağlantıların sayısı,yani iç içe geçmişlik ( c ) ile artar. Her nokta belirli bir yuva alanındaki bir koloniyi temsil eder ve her koloni farklı bir renkle gösterilir.
Sonuç:
Katılım hızı, giriş odasının bağlantı sayısıyla (Şekil 2a) ve tüm odaların ortalama bağlantı sayısıyla (Şekil 2b) arttı. Giriş odasının bağlı olduğu oda sayısı ile katılım hızı arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulundu (GLMM: F = 4,61, p = 0,05; Şekil 2a). Benzer şekilde, tüm odaların ortalama bağlantı seviyesi ile katılım hızı arasında da anlamlı bir pozitif ilişki vardı (GLMM: F = 6,13, p = 0,03; Şekil 2b). Odacıklar arasındaki bağlantıların sayısı arttıkça, yiyeceğe katılım hızı da arttı. Odacıklar ağındaki döngülerin oranı (ağ yapısı), katılım hızıyla pozitif *korelasyon gösterdi (GLMM: F = 4.46, p = 0.05; şekil 2c ) . İlginç bir şekilde, katılım hızı ile giriş odacıklarının hacmi (GLMM: F = 0.66, p = 0.43) arasında anlamlı bir ilişki tespit edilemedi; oysa bu hacim giriş odası derecesiyle negatif korelasyon gösterdi (GLMM: F = 8.8, p = 0.01) ve katılım hızı ile giriş odalarına bağlı odaların hacmi arasında bir ilişki yoktu (GLMM: F = 0.5, p = 0.48). Bu bulgular, yuvanın odacıklarının mekansal organizasyonunun, bu odaların potansiyel olarak tutabileceği işçi sayısından çok koloninin kolektif davranışı üzerinde daha büyük bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir.
Özet:
Yapılar, bireylerin nasıl etkileşim kurduğunu ve bu etkileşimlerin kolektif davranışları nasıl şekillendirdiğini etkiler. Bu çalışmada, bir yuvanın yapısının hasatçı karınca kolonilerinin kolektif davranışını nasıl etkilediğini incelendi. Yuva mimarisini ölçerek, yuva bölümleri arasındaki bağlantıların sayısının artmasıyla, koloninin yiyeceğe katılım hızının da arttığı gözlemlendi. İlginç bir şekilde, bölmelerin hacminin bu hızı etkilemediği bulundu. Bu da yuvanın mekansal düzeninin, işçi kapasitesinden daha fazla, koloninin davranışını belirlediğini gösteriyor. Sonuç olarak, organizmalar, yaşadıkları ortamın fiziksel özelliklerini değiştirerek davranışlarını etkileyebilirler.
Pinter-Wollman, bağlantıların artırılmasının toplayıcıların işe alınmasını birkaç şekilde hızlandırabileceğini söylüyor. Yuvanın içindeki işçiler, geri dönenlerin yiyecek kokladıklarını ve taşıdıklarını koklamak için daha fazla fırsata sahip olabilir.Koloninin içersindeki karıncanın dışarı çıkmadan önce her ikisini de algılaması gerekir.
*Kolektif davranış:
Kolektif davranış,bireylerin veya grupların belirli bir duruma tepki olarak koordineli veya senkronize bir şekilde hareket etmelerini ifade eder.Kolektif davranış belirli bir süre devam edebilir. Toplulukları bir araya getiren ortak bilinç ortadan kalkınca kolektif davranış da yok olur.Bu davranış biçimi,genellikle olağan dışı,acil veya beklenmedik durumlarda ortaya çıkar.
*Monodomous
Monodomous, özellikle karıncalar ve diğer eusocial böcekler olmak üzere tek bir yuvada veya yerleşim yerinde yaşayan hayvan kolonilerini veya sosyal gruplarını tanımlamak için kullanılan ekolojik bir terimdir. Terim en yaygın olarak karıncaların incelendiği mirmekolojide, göç etmeyen veya ikincil yuvalar kurmayan kolonileri belirtmek için kullanılır.
*Korelasyon
En basit tanımıyla korelasyon, iki veya daha fazla değişkenin birbirini etkilemesi durumunu ifade eden istatistiksel bir terimdir.
Kaynakçalar:
Kolektif davranış - Vikipedi
Monodomous
Explore the term 'monodomous' in detail, including its definition, etymology, usage, and ecological significance. Learn about species exhibiting monodomous traits and their roles in ecosystems.
ultimatelexicon.com
Veromessor andrei
Harvester ant workers carry grass seeds back to their nest along a busy trail. Hastings Reserve, Carmel Valley, California.
www.alexanderwild.com
Korelasyon - Vikipedi
How architecture can make ants better workers
The right nest architecture can make harvester ants better at their job, new research shows.
www.sciencenews.org
