- 20 May 2021
- 389
- 369
- 275
- Ödüller
- 5
- 20
LV
2
Bu bir çeviridir, orijinal metin için tıklayınız.
Bu forumda (metnin alındığı forum) ve tarantulalarla ilgili diğer forumlarda tarantula zehiri hakkında çok fazla yanlış bilgi var. Özellikle birini suçlamıyorum, çünkü genellikle herkes sağdan soldan duyduklarını söyler.
Ben toksikolog (bkz: toksikoloji) değilim, ancak zehirli hayvanlarla ilgili çok fazla makale okudum ve araştırdım.
Daha önceki yorumlarımı okumamış olanlar olabilir, bu yüzden tarantula zehiri ile ilgili yeni bilgileri ve gerçekleri bu konuda tekrardan yazacağım.
Stramotopelma Calceatum: En Zehirli Tarantula (!)
(yetişkin bir Stramatopelma Calceatum)
Genllikle en zehirli tarantula türü olarak lanse edilir, peki gerçekten öyle mi?
Bu forumdaki ve diğer forumlardaki birçok ısırık raporunu gördükten sonra, Stramotopelma ısırığının sistemik etiklerinin Lampropelma, Cyriopagopus, Haplopelma veya Poechiloteria cinsleri tarafından üretilen semptomlardan daha büyük tıbbi önem arz edip etmediğine emin değiliz. Aslında bu türün en zehirli tarantula olduğu iddiasını destekleyecek hiçbir şey bulamıyorum. S. calceatum türünün agresif mizacı muhtemelen bu şişirilmiş algıya katkıda bulunmuştur. Yeterli araştırma olmadan en tehlikeli veya zehirli tarantula olduğunu iddia etmenin aslında tamamen yanlış olduğunu söyleyebilirim.
Bu türden bahsederken sıklıkla çok zehirli, inanılmaz derecede tehlikeli, ölümcül gibi ifadeler yanlış bir şekilde kullanılıyor. Bu ifadeler, hafif toksik bir zehiri olan bir tarantulayla değil, insan yaşamı için ciddi bir risk oluşturan tarantulalarla eş anlamlı olmalıdır.
Birçoğunuz Phillip Carpentier'in Stramotopelma Calceatum ile ilgili yazısını görmüştür, okumadıysanız bu yazıya tıklayarak erişebilirsiniz.
Bu yazı, Stramatopelma Calceatumun en zehirli tarantula olduğu algısına potansiyel olarak katkıda bulundu.
Özellikle şu kısım ;
"Eminim bu ısırılan genç adama anında müdahale edilmeseydi ve gerekli ilk yardım malzemeleri hazır olmuş olmasaydı, ölebilirdi."
Kesinlikle yanlış! Hiçbir bilimsel veri ile desteklenmeyen güvenilmez bir söz.
Bu yazıya tıklayarak ulaşabileceğiniz şu belge, klinik zehirlenmeler konusunda dünyaca ünlü bir uzmandan, ekstraksiyon(bkz: ekstraksiyon) kitlerinin ne kadar etkisiz olduğunu ve ısırmanın etkilerini gerçekte nasıl daha da kötüleştirebileceğini kategorik olarak belirtiyor. (Görüşleri çoğu doktor ve toksikolog tarafından desteklenmektedir).
Zehirli bir hayvanın ne kadar tehlikeli olduğunu belirlemenin tek yolu, LD.50 olarak bilinen öldürücü doz testidir.
Genç bir Calceatum dişisi için öldürücü LD.50 dozu 8.1 mg/kg ve bir erkek Calceatum için 9.5 mg/kg civarındadır.
Genç bir S. Calceatum dişisinden elde edilen maksimum doz, 46.6 mg'dir, 5.75 kilogramlık bir insanı öldürebilir. (elde edilen ortalama doz bunun çok daha aşağısındadır)
Yetişkin bir S. Calceatum erkeğinden elde edilen maksimum doz, 49.6 mg'dir, 5.22 kilogramlık bir insanı öldürebilir. (elde edilen ortalama doz bunun çok daha aşağısındadır)
(birini ısırmaya hazırlanan adult bir tarantula)
LD.50
Bu test her senaryoda en doğru yöntem olmasa da, zehirli hayvanların çoğuna ve onların LD.50'lerine bakıldığında, genellikle çok az sayıda hayvanın (bu test genellikle tarantulalar üzerinde yapılmaz) insanlar için tehlikeli olduğu kanıtlanmıştır.
Kara taipan (0.025 mg/kg) ile Bantlı kaya çıngıraklı yılanını (23.95 mg/kg) karşılaştırabilirsiniz. Veya Brezilya gezgin örümceği (0.13 mg/kg) ile S.calceatum'u (8.1 mg/kg) karşılaştırabilirsiniz. Daha düşük LD.50'ye sahip olanlar çok daha tehlikelidir.
Tabi bunun da birkaç istisnası vardır, örneğin Atrax robustus (Sydney Huni Ağ Örümceği) nispeten düşük LD.50 değerine sahiptir, ancak insanlar üzerindeki tıbbi etkisi beklenenden çok daha fazladır. Ayrıca farelerde yapılan deneylerde düşük LD.50'ye sahip Kaba pullu yılan, farelerde daha yüksek LD.50'ye sahip bir yılan olan Kaplan yılanı ile karşılaştırıldığında, Kaplan yılanının tıbbi açıdan çok daha önemli olduğunu düşünebilirsiniz, ancak insanları soktuklarında yaşanan klinik etkileri göz önüne alındığında ikisi de birbirinden tehlikelidir.
(Kaba pullu yılan, Tropidechis Carinatus)
Bazı sitelerde, bazı tarantula türlerinin LD.50'sinin 0.7mg/kg olduğunu söyleyen birçok yanlış yazı vardır.
Bunu iddia edenler, toksini izole etmeyi gözden kaçırmış olmalılar. Bu gerçek bir zehirlenmeden tamamen farklıdır, tarantula ısırılmasında sadece belirli bir toksin enjekte edilmediğinden, zehirin yanı sıra proteinler de enjekte edildiğinden, vücudunuza inorganik iyonlar ve tuzlar, serbest asitler, glikoz gibi şeyler, nükleik asitler, serbest amino asitler vs girer.
Örneğin, herhangi bir toksinin 0.7 mg/kg'ı diğer bileşenlerin 30 mg'ında bulunabilir, bu nedenle LD.50 sonucu olması gerekenden çok daha yüksek çıkabilir.
Aktarılan Zehir Dozu
Doz ne kadar büyük olursa söz konusu hayvan sizin için o kadar tehlikeli olacaktır. (Canlının zehrinin öldürücülük oranından bahsetmiyor, öldürücü zehrinin ne kadarını enjekte edebildiğinden bahsediyor.) Bu dikkate alınması gereken diğer faktörlerden biridir. Bir Taipan 2000 mg zehir enjekte edebilseydi, sadece 0,00001 mg zehir enjekte edebilen bir hayvandan daha tehlikeli olurdu.
Tarantulalar, çoğu durumda insan hayatını tehdit edebilecek kadar yüksek zehir üretme yeteneğine sahip değildir.
6 aylık çocuğu öldürebilir mi? Evet.
Üç yaşında bir çocuğu? Çok düşük bir ihtimal, 3 yaşında çocuklar bile panzehire ihtiyaç duymadan Latrodectus (gerçek karadul, tarantula değildir.) ısırıklarından kurtulabilir.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3200105/
(Latrodectus Mactans, Gerçek Karadul)
Zehirli hayvanlar nadiren yüksek dozda, savunma amaçlı bir ısırık verirler, ki bu da dikkate alınması gereken başka bir faktördür. Zehir, zehirli bir hayvanın onu üretebilmesi için çok fazla kaynak gerektiren çok değerli bir maddedir.
İlginç bir yan nokta olarak, canlının enjekte edebileceği zehir dozu verimi, beslenme durumundan ve kabuk değişiminden etkilenebilir. Opisthosoma/prosoma oranı ve kabuk değişiminden beri geçen süre dikkate alındığında, Coremiocnemis tropix ile alakalı bazı ilginç şeyler bulundu.
(Coremiocnemis Tropix, Avustralya kökenli bir tarantula)
Örneğin: Mevcut sonuçlar, bu türde uzun vadeli beslenme durumundaki bir değişikliğin (opisthosma/prosoma'nın boyut farkı) zehir verimini önemli ölçüde etkilemediğini göstermektedir. Ancak çok yüksek ve düşük opisthosma/prosoma boyut farkı olduğu durumlarda zehir vermeyen örümceklerin sayısında bir artış olduğu görülmektedir. Bu iki şekilde açıklanabilir; kötü beslenmiş örümcekler (çok düşük bir o/p oranına sahip) enjekte edeceği zehiri üretmek için yeterli enerji kaynaklarına sahip değilken, son derece iyi beslenmiş (çok yüksek bir o/p oranına sahip) örümceklerin de zehir enjekte etme istekleri azalmıştır. "Bir süre için av yakalamama gerek yok.”
Kaynak: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3086189/
Tarantulalardan elde edilen zehir dozu, herhangi bir gerçek endişeye neden olmak için çok düşüktür, birçok tarantula türünde doz elde etmek için çalışılmamıştır bile, ancak bu yazının size kabaca bir fikir vermeye yetecek kadar kapsadığını söylemek doğru olur. 100 mg zehir üreten herhangi bir tarantula yoktur.
Poecilotheria Regalis 8,7 ± 1,1 mg
Ceratogyrus Darlingi 4,0 ± 0,1 mg
Stromatopelma Calceatum (dişi) 9,7 ± 9 mg
Pterinochilus sp 4mg
Ölüm Oranları
Bugüne kadar tarantula kaynaklı herhangi bir ölüm olmamıştır. Bazıları 'Ölenler oldu, sadece henüz bilmiyoruz” diye iddia edecekler, ki bu bir kanıt değildir. Esarer altında veya doğal ortamda binlerce ısırılma vakası var ancak yine de tek bir kişi tarafından bile bir ölüm vakası bildirilmedi.
Herhangi bir destekleyici kanıt olmadan insan öldürdüklerini söylemek çok kolay.
Örneğin Kamboçya'da çocuklar yemek için tarantula avlarlar, küçük çocuklar neredeyse kesinlikle o tarantulalar tarafından ısırılırmıştır, ancak yine de bildirilmiş bir ölüm yok.
Kısa bir süre önce Wolfgang Nentwing ile birkaç kısa e-posta ile konuştum. Kim olduğunu bilmiyorsanız, kendisi on yıllardır örümcek zehiri konusunda araştırmalar yapan bir akademisyendir. Bazı ayrıntıları paylaşmama izin verdi.
Bunu oldukça kısa ve öz bir şekilde dile getirdi:
“Tarantulaların ısırıklarında ölümcül bir risk yoktur. Aralarında birkaç cins ( Poecilotheria ) diğerlerinden daha tehlikelidir."
“Latrodectus'u (karadul) tarantulalarla karşılaştırmak mı? Latrodectus'un sinir hücrelerinin zarlarına güçlü bir şekilde etki eden çok güçlü bir zehiri vardır. Tarantulaların sıradan, basit örümcek zehiri bileşenleri vardır, ayrıca zehirleri o kadar güçlü değildir. Theraphosidae(tarantula) ısırıkları genellikle oldukça zararsızdır.”
“Latrotoksinler (karadul toksini) çok büyüktür, örümcekler arasındaki en büyük toksinlerdir (140 kDa = 1400 amino asit) ve zarlarda gözenekler oluştururlar. Sadece Latrodectus ve diğer birkaç Theridiidae altfamilyasından örümcekte olduğu bilinmektedir. Örümceklerdeki diğer tüm nörotoksinler 5 ila 15 kDa (50 – 150 amino asit) aralığındadır, dolayısıyla çok daha küçüktür. Genellikle tersinir(bkz: tersinir)bir eylem olan iyon kanallarını inhibe ederler."
Son Söz
Bu hayvanlar saygı görmeyi hak ediyor çünkü zehirleri bazı sistemik etkilere neden olabiliyor. Ama ölümcüller mi? Hayır. Çok mu zehirliler? Hayır. Küçük bir çocuğu veya bir yetişkini öldürmeleri olası mı? Hayır. 6 aylık bir bebeği veya çelimsiz bir yaşlıyı öldürebilirler mi? Büyük olasılıkla. Sevdiğiniz evcil hayvanınızı öldürebilirler mi?(kedi gibi) Büyük olasılıkla.
Bu nedenle, tıpkı bir Burma pitonunun evcil hayvanlarınızın veya ailenizin olduğu bir yerde kaçmasına izin vermeyeceğiniz gibi, zehirle donanmış herhangi bir hayvana karşı ihtiyatlı olmak akıllıca olacaktır.
.
Burada yazan hiçbir şey kendi iddialarım değildir, sadece çeviri yaptım. Bu bir akademik makale değildir. Yine de metnin sahibinin eklediği tüm kaynakları ben de yazıya ekledim. Okuduğunuz için teşekkürler.
Bu forumda (metnin alındığı forum) ve tarantulalarla ilgili diğer forumlarda tarantula zehiri hakkında çok fazla yanlış bilgi var. Özellikle birini suçlamıyorum, çünkü genellikle herkes sağdan soldan duyduklarını söyler.
Ben toksikolog (bkz: toksikoloji) değilim, ancak zehirli hayvanlarla ilgili çok fazla makale okudum ve araştırdım.
Daha önceki yorumlarımı okumamış olanlar olabilir, bu yüzden tarantula zehiri ile ilgili yeni bilgileri ve gerçekleri bu konuda tekrardan yazacağım.
Stramotopelma Calceatum: En Zehirli Tarantula (!)
(yetişkin bir Stramatopelma Calceatum)
Genllikle en zehirli tarantula türü olarak lanse edilir, peki gerçekten öyle mi?
Bu forumdaki ve diğer forumlardaki birçok ısırık raporunu gördükten sonra, Stramotopelma ısırığının sistemik etiklerinin Lampropelma, Cyriopagopus, Haplopelma veya Poechiloteria cinsleri tarafından üretilen semptomlardan daha büyük tıbbi önem arz edip etmediğine emin değiliz. Aslında bu türün en zehirli tarantula olduğu iddiasını destekleyecek hiçbir şey bulamıyorum. S. calceatum türünün agresif mizacı muhtemelen bu şişirilmiş algıya katkıda bulunmuştur. Yeterli araştırma olmadan en tehlikeli veya zehirli tarantula olduğunu iddia etmenin aslında tamamen yanlış olduğunu söyleyebilirim.
Bu türden bahsederken sıklıkla çok zehirli, inanılmaz derecede tehlikeli, ölümcül gibi ifadeler yanlış bir şekilde kullanılıyor. Bu ifadeler, hafif toksik bir zehiri olan bir tarantulayla değil, insan yaşamı için ciddi bir risk oluşturan tarantulalarla eş anlamlı olmalıdır.
Birçoğunuz Phillip Carpentier'in Stramotopelma Calceatum ile ilgili yazısını görmüştür, okumadıysanız bu yazıya tıklayarak erişebilirsiniz.
Bu yazı, Stramatopelma Calceatumun en zehirli tarantula olduğu algısına potansiyel olarak katkıda bulundu.
Özellikle şu kısım ;
"Eminim bu ısırılan genç adama anında müdahale edilmeseydi ve gerekli ilk yardım malzemeleri hazır olmuş olmasaydı, ölebilirdi."
Kesinlikle yanlış! Hiçbir bilimsel veri ile desteklenmeyen güvenilmez bir söz.
Bu yazıya tıklayarak ulaşabileceğiniz şu belge, klinik zehirlenmeler konusunda dünyaca ünlü bir uzmandan, ekstraksiyon(bkz: ekstraksiyon) kitlerinin ne kadar etkisiz olduğunu ve ısırmanın etkilerini gerçekte nasıl daha da kötüleştirebileceğini kategorik olarak belirtiyor. (Görüşleri çoğu doktor ve toksikolog tarafından desteklenmektedir).
Zehirli bir hayvanın ne kadar tehlikeli olduğunu belirlemenin tek yolu, LD.50 olarak bilinen öldürücü doz testidir.
Genç bir Calceatum dişisi için öldürücü LD.50 dozu 8.1 mg/kg ve bir erkek Calceatum için 9.5 mg/kg civarındadır.
Genç bir S. Calceatum dişisinden elde edilen maksimum doz, 46.6 mg'dir, 5.75 kilogramlık bir insanı öldürebilir. (elde edilen ortalama doz bunun çok daha aşağısındadır)
Yetişkin bir S. Calceatum erkeğinden elde edilen maksimum doz, 49.6 mg'dir, 5.22 kilogramlık bir insanı öldürebilir. (elde edilen ortalama doz bunun çok daha aşağısındadır)
(birini ısırmaya hazırlanan adult bir tarantula)
LD.50
Bu test her senaryoda en doğru yöntem olmasa da, zehirli hayvanların çoğuna ve onların LD.50'lerine bakıldığında, genellikle çok az sayıda hayvanın (bu test genellikle tarantulalar üzerinde yapılmaz) insanlar için tehlikeli olduğu kanıtlanmıştır.
Kara taipan (0.025 mg/kg) ile Bantlı kaya çıngıraklı yılanını (23.95 mg/kg) karşılaştırabilirsiniz. Veya Brezilya gezgin örümceği (0.13 mg/kg) ile S.calceatum'u (8.1 mg/kg) karşılaştırabilirsiniz. Daha düşük LD.50'ye sahip olanlar çok daha tehlikelidir.
Tabi bunun da birkaç istisnası vardır, örneğin Atrax robustus (Sydney Huni Ağ Örümceği) nispeten düşük LD.50 değerine sahiptir, ancak insanlar üzerindeki tıbbi etkisi beklenenden çok daha fazladır. Ayrıca farelerde yapılan deneylerde düşük LD.50'ye sahip Kaba pullu yılan, farelerde daha yüksek LD.50'ye sahip bir yılan olan Kaplan yılanı ile karşılaştırıldığında, Kaplan yılanının tıbbi açıdan çok daha önemli olduğunu düşünebilirsiniz, ancak insanları soktuklarında yaşanan klinik etkileri göz önüne alındığında ikisi de birbirinden tehlikelidir.
(Kaba pullu yılan, Tropidechis Carinatus)
Bazı sitelerde, bazı tarantula türlerinin LD.50'sinin 0.7mg/kg olduğunu söyleyen birçok yanlış yazı vardır.
Bunu iddia edenler, toksini izole etmeyi gözden kaçırmış olmalılar. Bu gerçek bir zehirlenmeden tamamen farklıdır, tarantula ısırılmasında sadece belirli bir toksin enjekte edilmediğinden, zehirin yanı sıra proteinler de enjekte edildiğinden, vücudunuza inorganik iyonlar ve tuzlar, serbest asitler, glikoz gibi şeyler, nükleik asitler, serbest amino asitler vs girer.
Örneğin, herhangi bir toksinin 0.7 mg/kg'ı diğer bileşenlerin 30 mg'ında bulunabilir, bu nedenle LD.50 sonucu olması gerekenden çok daha yüksek çıkabilir.
Aktarılan Zehir Dozu
Doz ne kadar büyük olursa söz konusu hayvan sizin için o kadar tehlikeli olacaktır. (Canlının zehrinin öldürücülük oranından bahsetmiyor, öldürücü zehrinin ne kadarını enjekte edebildiğinden bahsediyor.) Bu dikkate alınması gereken diğer faktörlerden biridir. Bir Taipan 2000 mg zehir enjekte edebilseydi, sadece 0,00001 mg zehir enjekte edebilen bir hayvandan daha tehlikeli olurdu.
Tarantulalar, çoğu durumda insan hayatını tehdit edebilecek kadar yüksek zehir üretme yeteneğine sahip değildir.
6 aylık çocuğu öldürebilir mi? Evet.
Üç yaşında bir çocuğu? Çok düşük bir ihtimal, 3 yaşında çocuklar bile panzehire ihtiyaç duymadan Latrodectus (gerçek karadul, tarantula değildir.) ısırıklarından kurtulabilir.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3200105/
(Latrodectus Mactans, Gerçek Karadul)
Zehirli hayvanlar nadiren yüksek dozda, savunma amaçlı bir ısırık verirler, ki bu da dikkate alınması gereken başka bir faktördür. Zehir, zehirli bir hayvanın onu üretebilmesi için çok fazla kaynak gerektiren çok değerli bir maddedir.
İlginç bir yan nokta olarak, canlının enjekte edebileceği zehir dozu verimi, beslenme durumundan ve kabuk değişiminden etkilenebilir. Opisthosoma/prosoma oranı ve kabuk değişiminden beri geçen süre dikkate alındığında, Coremiocnemis tropix ile alakalı bazı ilginç şeyler bulundu.
(Coremiocnemis Tropix, Avustralya kökenli bir tarantula)
Örneğin: Mevcut sonuçlar, bu türde uzun vadeli beslenme durumundaki bir değişikliğin (opisthosma/prosoma'nın boyut farkı) zehir verimini önemli ölçüde etkilemediğini göstermektedir. Ancak çok yüksek ve düşük opisthosma/prosoma boyut farkı olduğu durumlarda zehir vermeyen örümceklerin sayısında bir artış olduğu görülmektedir. Bu iki şekilde açıklanabilir; kötü beslenmiş örümcekler (çok düşük bir o/p oranına sahip) enjekte edeceği zehiri üretmek için yeterli enerji kaynaklarına sahip değilken, son derece iyi beslenmiş (çok yüksek bir o/p oranına sahip) örümceklerin de zehir enjekte etme istekleri azalmıştır. "Bir süre için av yakalamama gerek yok.”
Kaynak: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3086189/
Tarantulalardan elde edilen zehir dozu, herhangi bir gerçek endişeye neden olmak için çok düşüktür, birçok tarantula türünde doz elde etmek için çalışılmamıştır bile, ancak bu yazının size kabaca bir fikir vermeye yetecek kadar kapsadığını söylemek doğru olur. 100 mg zehir üreten herhangi bir tarantula yoktur.
Tliltocatl Epicureanus 14,7 ± 2,6 mgPoecilotheria Regalis 8,7 ± 1,1 mg
Ceratogyrus Darlingi 4,0 ± 0,1 mg
Stromatopelma Calceatum (dişi) 9,7 ± 9 mg
Pterinochilus sp 4mg
Ölüm Oranları
Bugüne kadar tarantula kaynaklı herhangi bir ölüm olmamıştır. Bazıları 'Ölenler oldu, sadece henüz bilmiyoruz” diye iddia edecekler, ki bu bir kanıt değildir. Esarer altında veya doğal ortamda binlerce ısırılma vakası var ancak yine de tek bir kişi tarafından bile bir ölüm vakası bildirilmedi.
Herhangi bir destekleyici kanıt olmadan insan öldürdüklerini söylemek çok kolay.
Örneğin Kamboçya'da çocuklar yemek için tarantula avlarlar, küçük çocuklar neredeyse kesinlikle o tarantulalar tarafından ısırılırmıştır, ancak yine de bildirilmiş bir ölüm yok.
Kısa bir süre önce Wolfgang Nentwing ile birkaç kısa e-posta ile konuştum. Kim olduğunu bilmiyorsanız, kendisi on yıllardır örümcek zehiri konusunda araştırmalar yapan bir akademisyendir. Bazı ayrıntıları paylaşmama izin verdi.
Bunu oldukça kısa ve öz bir şekilde dile getirdi:
“Tarantulaların ısırıklarında ölümcül bir risk yoktur. Aralarında birkaç cins ( Poecilotheria ) diğerlerinden daha tehlikelidir."
“Latrodectus'u (karadul) tarantulalarla karşılaştırmak mı? Latrodectus'un sinir hücrelerinin zarlarına güçlü bir şekilde etki eden çok güçlü bir zehiri vardır. Tarantulaların sıradan, basit örümcek zehiri bileşenleri vardır, ayrıca zehirleri o kadar güçlü değildir. Theraphosidae(tarantula) ısırıkları genellikle oldukça zararsızdır.”
“Latrotoksinler (karadul toksini) çok büyüktür, örümcekler arasındaki en büyük toksinlerdir (140 kDa = 1400 amino asit) ve zarlarda gözenekler oluştururlar. Sadece Latrodectus ve diğer birkaç Theridiidae altfamilyasından örümcekte olduğu bilinmektedir. Örümceklerdeki diğer tüm nörotoksinler 5 ila 15 kDa (50 – 150 amino asit) aralığındadır, dolayısıyla çok daha küçüktür. Genellikle tersinir(bkz: tersinir)bir eylem olan iyon kanallarını inhibe ederler."
Son Söz
Bu hayvanlar saygı görmeyi hak ediyor çünkü zehirleri bazı sistemik etkilere neden olabiliyor. Ama ölümcüller mi? Hayır. Çok mu zehirliler? Hayır. Küçük bir çocuğu veya bir yetişkini öldürmeleri olası mı? Hayır. 6 aylık bir bebeği veya çelimsiz bir yaşlıyı öldürebilirler mi? Büyük olasılıkla. Sevdiğiniz evcil hayvanınızı öldürebilirler mi?(kedi gibi) Büyük olasılıkla.
Bu nedenle, tıpkı bir Burma pitonunun evcil hayvanlarınızın veya ailenizin olduğu bir yerde kaçmasına izin vermeyeceğiniz gibi, zehirle donanmış herhangi bir hayvana karşı ihtiyatlı olmak akıllıca olacaktır.
.
Burada yazan hiçbir şey kendi iddialarım değildir, sadece çeviri yaptım. Bu bir akademik makale değildir. Yine de metnin sahibinin eklediği tüm kaynakları ben de yazıya ekledim. Okuduğunuz için teşekkürler.
Son düzenleme:
